Budynek Torres Blancas (Białe Wieże) znajduje się u zbiegu ulic Serca Maryi z Avenida de America w Madrycie. Projektu Francisca Javiera Sáenz de Oiza z 1961, budowany w latach 1964- 1969. Budynek ten jest pierwszym uznanym międzynarodowym projektem Oizy Saenza, ponadto zdobył European Excellence Award w 1974 roku.
Torres Blancas był eksperymentalnym projektem zamówionym przez, Johna Huarte'a (właściciel firmy budowlanej o nazwi Huarte), projekt w latach sześćdziesiątych XX wieku zdobywa poparcie środowisk hiszpańskiej awangardy, zostaje również uznany za jeden z najlepszych obiektów w Hiszpanii w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.
Budynek ma 71 metrów wysokości, koncepcja (struktura) budynku, oparta jest na cylindrze otoczonym ze wszystkich stron balkonami z drewnianymi okiennicami.
Budynek posiada dwadzieścia jeden pięter przeznaczonych na mieszkania i biura , plus dwa dodatkowe piętra na szczycie budynku. Jedno piętro zarezerwowane jest dla pomieszczeń ogólnego użytku( min. restauracja), natomiast na dachu inwestycji znajduje się basen i ogrody. Pomimo nazwy (torres- wieże), jest tylko jedna wieża, nie jest też ona biała, ale szara, betonowa.Pierwotny projekt składał się z dwóch "białych" wież. Efekt bieli betonu, uzyskuje się przez dodanie do betonu białego proszku z marmuru, pomysł ten niestety nie został zrealizowany ze względu na problemy budżetowe, które uniemożliwiły też budowę drugiej proponowanej wieży. Budynek jest ze wzmocnionego betonu, dzięki czemu można było zrezygnować z zewnętrznych i wewnętrznych pionowych elementów konstrukcji wsparcia, które miały by ujemny wpływ na estetykę obiektu.
Budynek reprezentuje nurt architektury organicznej, która opierała się na założeniu, że architektura powinna być kształtowana w analogi do natury. Zamysłem Oizy było stworzenie budynku mieszkalnego na dużej wysokości, będącego jak drzewo, "rosnącego" w góre poprzez klatki schodowe, windy i detale, takie jak drewniane okkienice tarasów, które stwarzają wrażenie jak gdyby były liśćmi, gałęźmi.
Oiza czerpał z idei architektury racjonalnej Le Corbusiera ( konstrukcja słupowa, poziome okna, płaskie dachy i tarasy na dachach, wolny plan, wolna elewacja), i Franka Lloyda Wright'a prekursora architektury organicznej, dokonując osobistej syntezy obu tendencji, stworzył budynek który jest powszechnie uznawany za jedno z arcydzieł architektury organicznej.
Kasper lenisz się :) proszę o nowości
OdpowiedzUsuń